Osoby cierpiące z powodu perfekcjonizmu zazwyczaj wychowywały się warunkach, w których akceptacja była warunkowa, uzależniona od osiągnięć, grzeczności czy spełniania oczekiwań. (Permanentne „czemu tylko 4 a nie 5?”, „Co z ciebie za gamoń”), w wyniku czego nie wykształciły adekwatnego poczucia własnej wartości i swoich możliwości.
Perfekcjonizm może też wynikać patologicznej presji środowiska, w którym wartość człowieka mierzona jest jedynie skutecznością, wydajnością i wynikiem. W takich miejscach doszło do pomieszania pojęć i kategorii, w wyniku których rozwija się nieadekwatne przekonanie „moja wartość = moja produktywność” (Jestem beznadziejnym przypadkiem, jeśli nie osiągam…). Oczywiście ludzie wychowani w określony sposób są bardziej podatni na określone sytuacje lub mają ograniczone umiejętności radzenia sobie z niezdrowymi oczekiwaniami i sytuacjami. Tu wracamy do wcześniejszego akapitu….
