Terapia traumy i PTSD – EMDR i Somatic Experiencing

EMDR (eye movement desensetization and reprocessing, terapia przetwarzania i odwrażliwiania za pomocą ruchu gałek ocznych) to jedna z dwóch metod pracy z  PTSD (zespół stresu pourazowego) rekomendowana przez WHO.

Polega ona na stymulacji przetwarzania traumatycznych wspomnień poprzez ruch oczami przerywany odpowiedziami na krótkie pytania terapeuty. Jest to metoda pracy, którą niektórzy uznają za interwencję zahaczającą o poziom neurologiczny. U jej założeń leży model przetwarzania informacji, który – w uproszczeniu – zakłada, że w traumatycznych chwilach nasze półkule mózgowe mają utrudnioną lub niemożliwą komunikację między sobą. Z powodu tego utrudnienia dochodzi do rozszczepienia doznań z ciała, zmysłów i obrazów (prawa półkula) od słów, którymi można opisać doświadczenie i myśli (lewa półkula). W efekcie ofiary traum czy katastrof latami męczą się z obrazowymi wspomnieniami i koszmarami, a czasem także z dolegliwościami cielesnymi, a zarazem trudno im mówić o tym, co się wydarzyło.

Pracuję także metodą Somatic Experiencing. Ona również została stworzona do pracy z traumami oraz rozregulowanym z ich powodu układem nerwowym. Jej celem jest uspokojenie przewlekłej aktywacji, która dzieje się na skutek traumatycznego wydarzenia. Polega na przywracaniu możliwości regulacji poprzez integrację doznań cielesnych, emocji, obrazów i znaczeń oraz budowaniu możliwie neutralnej historii wydarzeń.

Obok pracy z ofiarami wypadków i katastrof , obie metody dobrze sprawdzają się również w pracy z osobami cierpiącymi psychicznie z powodu długotrwałych zaniedbań, wykorzystania lub urazów czy przemocy  (trauma rozwojowa, trauma złożona, cPTSD, complex Trauma).

Terapia traumy jest skutecznym środkiem pomocy krótkoterminowej. Obie metody pracy dobrze integrują się  z tradycyjną psychoterapią, dzięki czemu można doświadczyć szybkiej ulgi, a w miarę potrzeby pracować nad innymi ważnymi tematami z życia i relacji.