Psycholog Psychoterapeuta Seksuolog | Kamil Elkader
Psycholog Seksuolog Warszawa Śródmieście
Psycholog seksuolog - specjalista od seksualności
Psycholog Seksuolog zajmuje się seksualnością człowieka – zachowaniami związanymi z popędem płciowym oraz zdrowiem i problemami w tym obszarze. Życie seksualne to ważny i szeroki aspekt funkcjonowania człowieka i jest interdyscyplinarnym obszarem obejmującym kilka dziedzin medycyny ( endokrynologia, urologia, ginekologia, psychiatria) psychologii, socjologii, pedagogiki i antropologii. Jest również regulowany przez prawo i teologię oraz zmienia się w ujęciu historycznym.
Zazwyczaj „idąc z kimś do łóżka” nie zastanawiamy się nawet , że to, jaki seks praktykujmy, to wypadkowa osobistych czynników biologicznych, psychologicznych, społecznych, ekonomicznych, politycznych, kulturowych, etycznych, prawnych, religijnych i duchowych.
Dobre przygotowanie do bycia seksuologiem wymaga więc dużej przekrojowej wiedzy, szerokich horyzontów i umiejętności oderwania się od osobistych poglądów czy preferencji. Ważne jest też posiadanie wieloletniego doświadczenia w kontakcie z klientami doświadczających trudności, umiejętność nieskrępowanej rozmowy seksie oraz śledzenia nowych zjawisk w kulturze, które mogą wpływać na nasze zachowania lub kształtować nowe trendy i praktyki.
Zaburzenia erekcji i inne problemy seksuologiczne
Problemy seksuologiczne, które najczęściej pojawiają się w gabinecie to:
- zanik życia seksualnego w związku,
- zaburzenia erekcji, czyli problemy ze wzwodem,
- przedwczesny lub zbyt wczesny wytrysk,
- zaburzenia pożądania / obniżone libido (u mężczyzn i kobiet),
- brak orgazmu (u mężczyzn i kobiet),
- uzależnianie od seksu, pornografii lub masturbacji,
- bolesne współżycie,
- niechciane lub nietypowe zachowania i fantazje seksualne,
- potrzeba uzyskania wiedzy i rzetelnych informacji opartych na wiedzy , a nie osobistych poglądach,
- proces uzgadniania płci i tranzycji u osób transpłciowch,
- chemsex.
Jak często występują zaburzenia seksualne?
Rozpowszechnienie zaburzeń seksualnych
Problemy seksualne często wywołują wstyd i są tematem tabu. Statystyki pokazują jednak, że to bardzo częste dolegliwości. Z badań cyklicznie prowadzonych w Polsce od 1992 przez prof. Zbigniewa Lwa-Starowicza pod tytułem „Seksualność Polaków” możemy dowiedzieć się, że u kobiet najczęstszym problemem seksualnym są zmniejszone potrzeby seksualne lub ich brak. Doświadcza tego 29% respondentek. Kolejne od kątem częstości są:
- Rzadkie osiąganie orgazmu – 28 %
- Brak orgazmu – 21%
- Ból w czasie stosunku – 19,1 %
- Suchość pochwy – 17%
- Nadmierne potrzeby seksualne – 5%
- Pochwica – 4%
- Awersja seksualna- 4%
Z kolei u mężczyzn najczęstszym problemem jest wytrysk zbyt wczesny i przedwczesny, z którym zmaga się 28 % respondentów. Kolejne pod kątem częstości występowania są:
- nadmierne potrzeby seksualne – 16 %
- brak zainteresowania współżyciem płciowym – 13 %
- brak możliwości utrzymania wzwodu prącia – 8 % (dolegliwość silnie zależna od wieku, u mężczyzn ponad pięćdziesięcioletnich częstość występowania może wynosić ponad 50%)
- brak możliwości uzyskania orgazmu – 4,7 %
- wytrysk opóźniony – 4 %
- brak zadowolenia ze współżycia płciowego – 3,9 %
Trzeba też wiedzieć, że problemy seksualne mogą ze sobą współwystępować. Na przykład problemy z wytryskiem mogą skutkować stresem utrudniającym utrzymanie erekcji a w konsekwencji zmniejszeniem zainteresowania seksem. U kobiet problemy z nawilżeniem pochwy mogą powodować ból, a przez to trudności z orgazmem i zmniejszenie zainteresowania.
Czynniki ryzyka zaburzeń seksualnych
Obecnie w badaniach nad seksualnością najwięcej uwagi poświęca się następującym grupom czynników ryzyka wystąpienia zaburzeń seksualnych:
- medycznym, czyli genom, neuroprzekaźnikom, wadom budowy i urazom, chorobom, skutkom przyjmowanych leków i zabiegów,
- psychicznym, czyli osobistym potrzebom, preferencjom, postawom wobec seksu, postawom wobec partnerów seksualnych, osobowości, sytuacji w związku, lękom, procesowi rozwoju i dorastania,
- społeczno-kulturowym, czyli niewłaściwej edukacji seksualnej, normom, stylowi życia, trudności w dostępie do opieki medycznej, leków, pomocy.
Powyższe czynniki ryzyka wskazują, że część dolegliwości wymaga wizyty u lekarza seksuologa lub lekarza innej specjalności , na przykład endokrynologa, urologa lub ginekologa, inne zaś wymagają pomocy psychologa seksuologa w postaci psychoterapii, ćwiczeń lub terapii pary. Dobrze, żeby psycholog seksuolog miał ukończoną czteroletnią szkołę psychoterapii, czyli był psychoterapeutą. Dzięki temu zaoferowana pomoc może być lepiej dopasowana do źródłowych problemów.
Jak wygląda pierwsza wizyta u psychologa seksuologa?
Pierwsza wizyta u psychologa seksuologa wiąże się z wywiadem dotyczącym problemu, okoliczności występowania, relacji, sytuacji życiowej, okresu dorastania, stanu emocjonalnego, doświadczanych problemów. Ważne będą wszystkie informacje, które pozwolą zrozumieć, jak żyjesz, także a może zwłaszcza poza zgłaszaną dolegliwością. Możesz też zostać poproszony o wypełnianie kwestionariuszy psychologicznych lub seksuologicznych. Efektem będzie wstępna diagnoza stawiana przez psychologa seksuologa, która umożliwi rekomendację dalszych kroków w postaci:
- psychoterapia indywidualna,
- terapia pary,
- terapia seksuologiczna, która polega na wykonywaniu specjalnych treningów lub ćwiczeń samodzielnie lub w parze z partnerem/ partnerką,
- wizyta u lekarza medycyny.
Konsultacje przed zaproponowaniem dalszych działań planem terapii mogą wymagać kilku spotkań (zazwyczaj od 1 do 3). Wizyta u seksuologa nie wiąże się z koniecznością rozbierania się czy pokazywania narządów płciowych. Tego typu badania przeprowadzają lekarze medycyny – ginekolodzy lub urolodzy. Lekarz seksuolog może zlecić także dodatkowe konsultacje, badania laboratoryjne lub diagnostykę obrazową.
Seksuolog nie ocenia
Psycholog Seksuolog to profesjonalista, który przygotowany jest do rozmowy o problemach, które w oczach klientów i klientek bywają bardzo wstydliwe. Doby seksuolog jednak nie ocenia i wie, że w naturze ludzkiej leży praktykowanie najdziwniejszych zachowań seksualnych. Trudno określić, ile jest samych nietypowych preferencji seksualnych nazywanych parafiliami. Lista jest otwarta, a w literaturze pojawia się ich ponad 500, a dodatkowo jeszcze około 300 fetyszów, czyli zainteresowania specyficznymi przedmiotami w praktykach seksualnych. O kilku z nich przeczytasz w artykule „10 najdziwniejszych fetyszy”.
Psycholog Seksuolog nie ocenia i będzie chciał Ci pomóc, jeśli Twoje życie seksualne jest dla Ciebie źródłem cierpienia lub dyskomfortu z jakiegokolwiek powodu.
Wizyta u seksuologa: co nie wymaga pomocy?
Współczesne spojrzenie na życie seksualne ludzi oparte jest na Deklaracji Praw Seksualnych przyjętej przez WHO w 2002 roku i uwzględnia między innymi prawo do: przyjemności, emocjonalnego przeżywania seksualności, równości seksualnej, prawo do swobodnych kontaktów seksualnych i wolności seksualnej, o ile nie narusza ona wolności innych osób. Nie jest zaburzeniem i nie powinno być przedmiotem interwencji terapeutycznej zachowanie, które spełnia łączenie następujące kryteria:
- nie jest wymienione w obowiązującej liście chorób i zaburzeń (czyli nie są zasadne np. interwencje ukierunkowane na orientację psychoseksualną),
- nie narusza deklaracji zdrowia seksualnego i praw seksualnych WHO (czyli poddajemy terapii zachowań, które nie szkodzą i są wyrazem swobody i wolności jednostki),
- nie narusza normy partnerskiej, czyli dotyczy praktyk seksualnych pomiędzy osobami dojrzałymi, które je obustronnie akceptują i zmierzają do uzyskania rozkoszy.